“Nënën e tij Angjelinën e kam njohur që nga viti 1985 apo 1986”
Gazetari shqiptar Fahri Musliu ka reaguar në lidhje me deklarat e bëra së fundmi nga disa analistë, të cilët pretendojën se ai është babai bilogjik i presidentit serb Aleksandër Vuçiç.
Në një interviste për Al jazeera, Musliu i quajti si të neveritshme shkrimet e mediave të cilat sipas tij merren me thashetheme dhe trillime. Ai tha se nuk e ka takuar kurrë Vuçiç, dhe në të vetmin moment kur ai ka dashur ta takojë, presidenti e ka refuzuar.
“Nuk është hera e parë, sepse emri im përmendet prej 13 vitesh në media të ndryshme dhe në mesin e qytetarëve anembanë Ballkanit, si ato të serialeve spanjolle apo turke dhe mesa duket nuk do të jetë as hera e fundit. Emri dhe reputacioni im si gazetar tani po përdoret nga regjimi serb, duke akuzuar opozitën si kaq të ligë dhe duke sulmuar presidentin në mënyrë monstruoze. Dhe presidenti Vuçiç reagoi ndaj disa shpifjeve të portaleve të panjohura dhe brenda pak ditësh përmendi emrin tim disa herë në disa dalje televizive. Më vonë u shfaq edhe një video me babain e tij, nuk e di për çfarë arsye. Ajo video po qarkullon në rrjetet sociale dhe portale dhe Vuçiç dëshmon se unë nuk jam babai i tij, gjë që shkaktoi një ortek reagimesh në Serbi dhe Kosovë dhe në mbarë Ballkanin. Më e neveritshmja ishte një deklaratë e shkruar e shefit të kabinetit të presidentit të Kosovës në platformën X, e cila u raportua nga pothuajse të gjitha mediat në Kosovë.
Është e mjerë dhe e mjerë, e trishtueshme dhe primitive dhe shumë e papërgjegjshme kur, para së gjithash, politikanët, por edhe gazetarët, merren me thashetheme, trillime, shpifje dhe intimitetin e të tjerëve, për hir të ndonjë interesi dhe pafuqie personale, të pistë, pa duke menduar se po u shkaktojnë dëme të mëdha, fyerje dhe dhimbje mendore personave të tjerë të përmendur.
Nuk e kam takuar asnjëherë Aleksandër Vuçiç, e vetmja gjë është se disa vite më parë kam kërkuar disa herë, përmes shërbimit të kontaktit të tij mediatik, të më priste për të diskutuar për këtë shpifje, por vetëm një herë mora përgjigjen se presidenti nuk mund të marrë sepse eshte shumë i zënë”, tha ai.
Gjithashtu Mysliu bëri dhe një rezyme të shkurtër se si është njohur me nënën e presidentit serb.
“Nënën e tij Angjelinën e kam njohur që nga viti 1985 apo 1986, si dhe me dhjetëra kolege, gazetare nga i gjithë vendi i mëparshëm, kur jemi takuar për herë të parë në Kuvendin e Serbisë, prej nga kemi raportuar si korrespondent, ajo për RTV Novi Sad, dhe unë për të përditshmen e Prishtinës Rilindja. Ai bashkim në kuvende zgjati deri në shpërbërjen e ish-Jugosllavisë dhe formimin e Republikës së re Federative të Jugosllavisë. Ishte një grua me klas, e arsimuar dhe e kulturuar, një gazetare e vërtetë profesioniste, një kolege dhe shoqe e sinqertë, një grua e mirë dhe një nënë shumë e përkushtuar. Dhe më vjen keq që edhe ajo në kohët e vjetra ka përjetuar trauma të tilla nga njerëz të pandershëm, të cilëve nuk u intereson e vërteta dhe faktet. Nuk kam punuar asnjëherë në Televizionin e Serbisë as në Tanjug, siç deklarojnë disa psikopatë, apo shkruajnë media të ndryshme, madje dikush përmend se kam ardhur në Beograd në vitin 1968. Dhe e vërteta është kjo e mëposhtme, të cilën e përsëris për të disatën herë, edhe pse faktet nuk janë të rëndësishme për individët dhe disa media, për të mos folur për rrjetet sociale. Pas mbarimit të shkollës së mesme, në qershor të vitit 1967, më 1 nëntor, fillova punë si mësues në Shkollën Fillore ’29. Nëntori’ në, komunen e Dragashit. Pas kryerjes së shërbimit ushtarak më 28 prill 1971, vazhdova të punoj në të njëjtën shkollë deri në mes të tetorit 1972, kur erdha në Beograd për të studiuar. Më 1 nëntor 1972 fillova punë krahu në Pastërti Komunale të Beogradit, gruan time e lashë në shtëpi me një fëmijë gjashtëmuajsh dhe një nënë plakë. Dhe tani si mund të jem babai i Aleksandër Vuçiç, i cili ka lindur më 5 mars 1970?”, – tha ai.